Panorama Racławicka we Wrocławiu

Na czas remontu Panoramy medale do nabycia tylko w sklepie internetowym Złotej Polski!

PANORAMA RACŁAWICKA we Wrocławiu to jedno z niewielu miejsc na świecie, gdzie podziwiać można relikt dziewiętnastowiecznej kultury masowej. Wielkie malowidło (15x114m), dzięki zespoleniu szczególnych zabiegów malarskich (specjalna perspektywa) i technicznych (oświetlenie, sztuczny teren, zaciemnione, kręte podejście), “przenosi” widza w inną rzeczywistość i inny czas. Panorama Racławicka to pierwsze i jedyne zachowane do dziś polskie dzieło tego rodzaju.

Autorom pomysłu zależało głównie na upamiętnieniu tradycji narodowych w setną rocznicę Insurekcji Kościuszkowskiej i zwycięskiej bitwy stoczonej 4 kwietnia 1794 pod Racławicami przez wojska powstańcze – z udziałem słynnych kosynierów – pod wodzą generała Tadeusza Kościuszki (1746-1817) – z wojskami rosyjskimi dowodzonymi przez generała Tormasowa. “Krzepiąca serca” bitwa racławicka miała dla będącego wówczas w niewoli narodu niezwykłe znaczenie.

Autor Jan Styka sam przyznawał jednak, że bitwa pod Racławicami nie była największą wygraną w historii Polski. Tym, co miała podkreślać Panorama Racławicka, była postać Tadeusza Kościuszki, uznawanego przez autorów za „najwznioślejszego bohatera wolności”, który w szczególny sposób ukochał polską ziemię. Współautora Panoramy Racławickiej – Jan Kossak, znany z niesamowitej dbałości o szczegóły – twierdził natomiast, że najbardziej zainteresował go sam przebieg bitwy i kunszt dowódczy. Żeby namalować panoramę, obaj malarze wytrwale studiowali rozmieszczenie wojsk. Odwiedzili nawet samo miejsce bitwy i zbierali materiały ikonograficzne. Zachowany realizm został doceniony przez wielu historyków wojskowości, w tym wybitnego Konstantego Górskiego.

Panorama Racławicka jest jedną z czterech wiecznych panoram, które wspólnie stworzyli Jan Styka oraz Wojciech Kossak. Początkowo wystawiana była we Lwowie, który po drugiej wojnie światowej znalazł się poza granicami Polski i trafił w ręce władz radzieckich. Po II wojnie światowej, w 1946 roku malowidło wraz z częścią zbiorów Ossolineum trafiło do Wrocławia. Tu kolejne Społeczne Komitety czyniły starania o konserwację i ekspozycję płótna. Oczekiwania wielu Polaków spełniły się dopiero po wstrząsie sierpnia 1980. Ponowne udostępnienie Panoramy nastąpiło 14 czerwca 1985. Ogromna atrakcja starego Lwowa stała się natychmiast główną atrakcją Wrocławia.

Współcześni widzowie także mogą uczestniczyć w niecodziennym spektaklu złudzeń. Wśród licznych gości zwiedzających Panoramę Racławicką znaleźli się: papież Jan Paweł II, królowa Holandii Beatrix i Czesław Miłosz.

Mała Rotunda

Specjalnie dobudowane pomieszczenie do którego wchodzi się z holu głównego, w którym ukazuje się historyczne aspekty bitwy pod Racławicami. Wejście do niej znajduje się za kasą biletową, obok wejścia na platformę widokową. W środkowej części rotundy prezentowana jest plastyczna mapa terenu, powtarzająca układ topograficzny rejonu, na którym odbywała się bitwa racławicka.

Hol główny

W czterech, wydzielonych, półkolistymi zakolami na ścianie południowej i zmiennym poziomem posadzki, aneksach można zapoznać się prezentacjami multimedialnymi, rozszerzającymi naszą wiedzę o Panoramie Racławickiej, jej twórcach i losach, szczegółach konserwacji oraz o innych europejskich panoramach.